Wywiady / / PowrótPrzewodnik po BorowskimMarcin FabjańskiDysydenci z SLD wybierają się z Markiem Borowskim w nową podróż polityczną. My proponujemy jedyny na świecie przewodnik po marszałku Sejmu1. Podróż inna niż wszystkie- Byłem inny. W drugiej klasie podstawówki przestałem chodzić do kościoła i natychmiast zacząłem odróżniać się od rówieśników. Dzieci w szkole mnie wyzywały, opluwały i obrzucały kamieniami. Trzeba się było bić - mówi "Przekrojowi" Marek Borowski, dziś marszałek sejmu Był inny - przyznaje polityk Unii Wolności Jan Lityński, kolega z podstawówki - Nianiaprzyprowadzała go za rękę do szkoły jeszcze w trzeciej pamięta żadnej śliny ani kamieni latających w stronę małego Jestem inny. Nie zgadzam się na utratę wrażliwości społecznej przez moją partię - mówimarszałek. Dlatego partyjni koledzy są na niego wkurzeni. - Niektórzy w partii przypomnieli sobie, że jestspokrewniony z Jakubem Bermanem, szefem bezpieki w latach 50., latają za nim obelgi, że Żyd isprzedawczyk - mówi anonimowo jeden z polityków SLD. Inny członek SLD: - Jako jeden zpierwszych mówił o tym, że powinniśmy być partią masową, a teraz chce partii ostry atak wewnątrz partii to nowość - do tej pory historię o wujku Borowskiego z bezpiekiopowiadał Andrzej Lepper na swoich wiecach ludowych, rozpisywali się o niej internauci, z tych,co wszędzie wietrzą syjonistyczny Borowski zaprzecza ("Nawet gdybym był daleko spokrewniony z jakimś oprawcą, jakie miałobyto znaczenie?"), ale bez oporów opowiada dziennikarzom o lewicowym domu, ojcu Wiktorze,zastępcy naczelnego "Trybuny Ludu", działalności w ZMS i PZPR. A także o tym, że z partiiwyleciał w roku 1968 za "działalność syjonistyczną".Przypomniał o tym w ubiegłym tygodniu, gdy jeden z młodzieżowych szefów SLD Andrzej Stefaniakzgłosił wniosek o wykluczenie go z - Przywoływanie roku 1968 to nędzna Marek Borowski wie co robi, mówiąc, gdzie wtedy był. Stosuje najważniejszą dla niegoprawdę o polityce, która brzmi: "Trzeba być na miejscu". Nauczył się jej w głuszy województwapilskiego. 2. Credo polityczneJest rok 1991, wybory parlamentarne. Aleksander Kwaśniewski ostrzega: "Wszyscy nie wejdą z Warszawy". Szmajdzińskiego wysyła do Jeleniej Góry, Iwińskiego do Olsztyna, Jaskiernię do Sandomierza. Borowski nie ma korzeni poza Warszawą - Kwaśniewski przydziela mu Piłę. Kandydat nigdy wcześniej tam nie był. Znajomy organizuje spotkanie wyborcze we wsi Święta pod w malucha, jadą. We wsi pusto. Biega samotny pies. Ściągają jakiegoś rolnika z pola. - Fakt, miało być spotkanie - wyjaśnia. - Ale myśleliśmy, że będzie padać. A nie pada. To i wszyscy w Jak słońce zaszło, ściągnęliśmy do remizy paru miejscowych - opowiada Borowski. - Jeden z nich ustawił parę krzeseł i stół. Przeciągnął firanką, żeby kurz zszedł. Z czterech, którzyprzyszli, jeden zasnął, trzech było mocno z broszur partyjnych sprzyjały tylko atmosferze senności. Wreszcie Borowski powiedział: - Trzeba skończyć z aferami. To był dobry Tak jest, koniec! - zaczęli krzyczeć. Tylko jeden nie wyraził entuzjazmu: - Jak pana wybierzemy, też będziesz pan afery robił. Inni pomachali twierdząco Borowski: - Pomyślałem: rezygnuję z karierę polityczną uratował kolega. - Bardzo dobre spotkanie - powiedział. Oni teraz pójdą do knajpy, będą opowiadać o tobie i to pobiegł za rolnikami, żeby się upewnić, że dobrze zapamiętali nazwisko wyborach poseł Borowski sprawdził - wynik we wsi Święta miał Do tej wsi od stu lat nie przyjechał żaden oficjel. Docenili mnie. Nauczyłem się wtedy, że najważniejsze to Ciało (i okrycie)58 lat, wzrost - 178 cm, waga - 78 kg. Marek Borowski nie uprawia sportów innych niż brydż, kręgle i szachy, choć kiedyś grał namiętnie w siatkówkę i kosza. Ale wciąż jest szczupły. Nosi najczęściej garnitury, ma ich kilkanaście. Koledzy z elitarnego liceum imienia KlementaGottwalda pamiętają taki jego obraz: okularnik, w rozciągniętym swetrze, kaloszach i kurtce budrysówce, z czarnym parasolem pod pachą. Tak jak teraz, gdy mówił, ostro od wizerunku Piotr Tymochowicz ocenił kiedyś, że z Borowskiego wychodzi pycha, gdy się zdenerwuje. Ale charyzmy się w nim nie Borowski: - Nie uśmiecham się, nie robię gestów przyciągających. Staram się tylko przyciągnąć uwagę przez to, co mówię i jak mówię. Nie czytam książek o socjotechnikach, nie chcę być sztuczny. Umie przyciągać uwagę nie tylko słowami. I nie tylko do rok 1995, wybory prezydenckie. Na trybunach stadionu Polonii Piła ciemno. Nikt nie wie, że Aleksander Kwaśniewski jest na parkingu zawodników, przebrany w strój żużlowca. Kandydat na prezydenta wjeżdża na stadion na motocyklu, za gwiazdą żużla, Rafałem Borowski ogłasza przez mikrofon: - Polonia potrzebuje wzmocnienia, świeżej krwi. Panie i panowie, Aleksander Kwaśniewski. Borowski sam to wymyślił. Kwaśniewski wygrał w Pile w IntelektMarek Borowski ma iloraz inteligencji 140, ale ,Przekrojowi" powiedział, że mu się obniża od Lityński o czasach szkolnych: - Ciągle mówił coś zbyt błyskotliwego i zrażał sobie do siebie Milewicz, sejmowa dziennikarka ,Gazety Wyborczej": - Dziennikarze go nie lubią za sarkazm. Ale mi się akurat z nim dobrze Załuska z tej samej gazety: - Podchodzę do niego w chwili desperacji, gdy muszę albo nie mam innego rozmówcy. Nie ma czasu, zawsze w biegu, zbywa dziennikarzy. Odwrotność Rokity. W klubie SLD nie lubią Borowskiego za skrupulatność. Drobiazgowe rozliczanie zagranicznych delegacji, dystans. Odwrotność Janika. 5. Kręgosłup moralnyW roku 1975 Marek Borowski wrócił do PZPR. Protesty robotników z 1976 roku uznał za nieuzasadnione. Akcje milicji - przeciwnie. Ocen moralnych dokonuje bez pomocy Boga. Marek Borowski: - Łatwo jest wierzyć w coś, co ktoś napisał na tablicach na górze Synaj. Ale ja się nie opieram na prawdach objawionych, tylko na dorobku z żona Haliną - syna nie ma sensu narażać na inność. Kuba poszedł na religię. Egzamin do pierwszej komunii zdał śpiewająco. Tata gruntownie przepytywał go z katechizmu. Siostra zakonna była zachwycona: - Widać, że rodzice dbają - Lityński: - Marek jest absolutnie uczciwy. Wierzę w szczerość jego partyjnego go to, co się dzieje w SLD, te wszystkie afery To facet honoru - mówi biznesmen i kolega Krzysztof Topolski i na dowód opowiada jak przed wyborami 2001 roku założył się z Markiem Borowskim, że zostanie on marszałkiem sejmu. Gdyby przegrał, musiałby stawiać pięciogwiazdkowy koniak. Ale wygrał, i Marek Borowski musiał znaleźć jakąkolwiek pracę, która pozwoli utrzymać się na studiach dwóm młodym ludziom z niezamożnych środowisk. Trzy tygodnie po tym, jak został marszałkiem, zadzwonił do Krzysztofa Topolskiego: - Dawaj tych młodych, mam dla nich Topolski: - Miał na głowie milion spraw, a jednak Emocje- Był indywidualistą, słabo działał w grupie - wspomina Jan kolega z klasy, Lech Klupiński: - Mimo piekielnej inteligencji Borówa nie miał najlepszych stopni. Za to przychodził do szkoły z "Trybuną Ludu". Nie był specjalnie lubiany. Ale też nikt go nie od sceny politycznej anonimowo: - Jak na polityka SLD to bardzo kulturalny tylko, że bardziej dba o własną popularność niż o rzetelną pracę u podstaw. Przy okazji afery z ustawą o grach losowych wyszło, jaki jest bałagan w sejmie. Poprawki do ustawy wprowadzają jacyś posłowie - lobbyści na podkomisjach, nie wiadomo nawet kim są ci Borowski jest stanowczy. Kazał straży marszałkowskiej wyrzucić z sali obrad posła LPR Gabriela Janowskiego, gdy ten blokował mównicę. Potrafi wywołać emocje u innych. - To jedyny mężczyzna, któremu kupiłem róże i to od razu 24 - opowiada Krzysztof Topolski. - Za to, że odszedł z rządu, jak mu Pawlak wyrzucił wiceministra. Luty 1994 roku. Premier Pawlak zwalnia wiceministra finansów Stefana Kawalca za rzekomenadużycia przy prywatyzacji Banku Śląskiego. Borowski, wicepremier i minister finansów, dowiaduje się o tym z gazet. Natychmiast podaje się do dymisji. Wygłasza słynne: "Funkcje można sprawować różne, ale twarz ma się jedną".W wieczór dymisji Krzysztof Topolski zaprosił do swojego mieszkania na wódkę Marka Borowskiego i Adama Michnika. Nie spotykali się prywatnie od 25 lat, teraz się wycałowali. - Adam i ja spiliśmy się w trupa - wspomina gospodarz Borowski nawet wtedy pozostał Środowisko naturalneTrzech z czterech doradców Marka Borowskiego to kobiety. Dodatkowo, w biurze poselskim zatrudnia na dwóch etatach trzy entuzjastyczne blondynki: Agnieszkę, Klaudię i Marzenę - młodziutkie (21-26 lat), choć weteranki walki frontowej z wyborów 2001 roku. Są z tym małe problemy. Pewien pan odwiedza namiętnie biuro, niby z problemem, który tylko poseł Borowski może rozwiązać, a tak naprawdę, żeby wyswatać syna. Równie piękne były dziewczyny z Domów Towarowych "Centrum", gdzie Marek Borowski zatrudnił się po studiach jako zwykły sprzedawca (marzec 1968 roku zamknął mu drogę do lepszej pracy). Musiał długo kruszyć lody, bo uznały go za wtyczkę centrali: po studiach na SGPiS i zwykły ekspedient?Przełamał niechęć, gdy pewnej niezbyt szczupłej pani, po wielu nieudanych próbach dobrania spodni, kazał udać się do innego sklepu niż młodzieżowy "Junior". Skończyło się wpisem do księgi skarg i CharakterMarek Borowski pożyczył synowi na mieszkanie, ale pożyczkę zarejestrował u notariusza. - Był bardzo skąpy - wspomina kolega z liceum Lech Klupiński. - Kupował groszki w kioskach Spółdzielni Inwalidów za 81 groszy. Borówa, daj jednego, prosiłem, a on, że paczka musi mu wystarczyć na żałuje za to czasu na podejmowanie decyzji - trawi, myśli. Ale zdarzają mu się też szybkie z wyjazdem na wakacje. Żona nalegała, on tłumaczył - nie mogę, obowiązki. W gabinecie marszałkowskim, za gigantycznym biurkiem, zmienił zdanie. - Coś mnie naszło - notes, wykreślił wszystkie spotkania z najbliższych dni. Zadzwonił do hotelu. Z faksem potwierdzającym rezerwację pognał do zaniemówiła. Gotowała się już na wielką kłótnię. - To poprawiło u niej moje notowania - Topolski opowiada historię, po której trudno zrozumieć, dlaczego Halinie Borowskiej tak zależało na Pięć lat temu wybraliśmy się z żonami do Sztokholmu, odwiedzić znajomego. Już pierwszego ranka Marek wyciągnął notes i poinformował nas: o odjeżdża tramwaj do muzeum, spędzamy w nim 45 minut, potem jedziemy metrem do innego muzeum. Obok jest restauracja. Mamy 37 minut na lunch, i tak dalej. Miał program na cały tydzień! Minuta po minucie!Ostatniego dnia Topolscy poszli z Borowskimi i małżeństwem, które ich gościło, do wesołego Marek stworzył listę 10 konkurencji, w których musieliśmy się zmierzyć. Miał wszystko spisane, tyle punktów za strzelanie, tyle za rzucanie piłką do kosza, tyle za zrzucanie przeciwieństwie do nas dwóch traktował to śmiertelnie poważnie. Dzięsięciobój wygrał, ale bardzo cierpiał, gdy rozłożyłem go na WrażliwośćMarek Borowski: - Ojciec mnie ustawił tak, że nie można przechodzić obojętnie wobec Ogląda pan biedę na co dzień? - pytam. - Zdarza się - mówi i podaje roku 2002 pojechał na wigilię na warszawską Pragę ("Rządową lancią, owszem, nie udaję, że jeżdżę rowerem!") do organizacji "Otwarte drzwi". Wzruszył się. Znalazł dla nich sponsorów, pomógł otworzyć uratował pan tysiąc zębów dzieciom? - Tysiąc trzysta - poprawia trzeźwo i po szczegóły odsyła do entuzjastycznych blondynek z biura poselskiego. One z przejęciem opowiadają, jak marszałek przekonał warszawskich dentystów, żeby za darmo łatali dziury w zębach dzieciom z domów jednak pod koniec roku 1993 jako minister finansów przedstawiał na Komisji Polityki Społecznej założenia budżetu, koledzy z SLD wpadli w panikę. - Wybrano nas jako lewicę, a to brutalny kapitalizm - Spokojnie - uspokajał. - Ja też mam wyborców. Ale realiów ekonomicznych nie da się minister podniósł podatki dla ludzi o najwyższych dochodach z 40 do 45 procent, co uderzyło w jego żonę, wtedy dyrektora firmy "Polcotex".Marek Borowski: - Zaraz wprowadziłem ulgi dla inwestorów, to ją Waldemar Kuczyński: - Trudno oceniać jego wrażliwość społeczną jako ministra finansów, był nim przez parę miesięcy. Ale to nie jest zimny liberał. Ma program społeczny, ale rozumie, że praw ekonomicznych nie da się Cechy przywódcyJan Lityński: - Intelektualnie Marek ma cechy lidera, emocjonalnie absolutnie nie. Trudno się do niego przywiązać. Dlatego dziwi mnie, że poszło za nim tylu ludzi. Może przyciągnął ich właśnie ten intelekt. Lech Klupiński: - Zdziwiłem się tym jego rokoszem. Myślałem, że jest bierny, że wypłynął na fali. W szkole na pewno nie był musi być też prezydent Aleksander Kwaśniewski, który w roku 1994, po odejściu Borowskiego z rządu Pawlaka, powiedział o nim niby żartem: "Oto polityczny nieboszczyk".Marcin FabjańskiŹródło: "Przekrój"Powrót do "Wywiady" / Do góry

"Dzisiaj potrzebujemy kandydata, który będzie w stanie pokonać prezydenta Dudę. (…) Nie kieruję się tutaj lewicowością kandydata, tylko większymi szansami" - mówił w Popołudniowej rozmowie w RMF FM Marek Borowski, zastrzegając równocześnie, że "potrzebujemy prezydenta, który będzie przestrzegał zasad praworządności". Odnosząc się do potencjalnych kandydatur Małgorzaty Kidawy-Błońskiej, Roberta Biedronia i Władysława Kosiniaka-Kamysza, stwierdził: "Oni wszyscy z punktu widzenia przestrzegania praworządności są w porządku, nie mam wątpliwości - natomiast z puntu widzenia szans na pokonanie (Andrzeja) Dudy to Kidawa-Błońska ma największe szanse". "Jest czas na prawybory. Prawybory będą częścią kampanii wyborczej. To jest prezentacja kandydatów, w tym tego, który będzie przeciwnikiem Andrzeja Dudy. Taka forma wyłonienia kandydata przyciąga ludzi" - podkreślał natomiast Borowski w internetowej części rozmowy. Zastrzegł jednak, że prawybory mogłyby się odbyć, gdyby do walki o fotel prezydenta nie włączył się Donald Tusk. "Pytanie, czy ktoś by się zgłosił przeciwko niemu? Np. Kidawa-Błońska powiedziała, że przeciwko Tuskowi nie chciałaby stawać" - zauważył. Senator KO podzielił się również komentarzem dot. startu pozapartyjnego kandydata. "Moja intuicja mówi mi, że spore szanse w tych wyborach miałby kandydat niepartyjny, który zapewniłby niezależność - czyli dokładnie przeciwnie niż to, co reprezentuje sobą Andrzej Duda" - mówił. W rozmowie z Marcinem Zaborskim Marek Borowski ujawnił również, że liderzy Koalicji Obywatelskiej nie zwrócili się dotąd do niego z pytaniem, czy jest gotów pokierować Senatem. Równocześnie przyznał, że z innych stron takie pytania dostaje. "I moja odpowiedź jest stale taka sama: to jest delikatna sprawa, negocjowana przez liderów koalicji, która utworzyła pakt senacki, i w związku z tym w tej sprawie nie należy za dużo mówić" - zaznaczył. Jak podkreślił: "Potrzebny jest marszałek, który po pierwsze zna Senat (...), po drugie ma koncepcję pracy Senatu, która by pokazała, że Senat jest naprawdę przydatny - bo ostatnie cztery lata sprawiły raczej, że wrażenie jest zupełnie inne". Dopytywany zaś przez Marcina Zaborskiego, czy on sam taką koncepcję ma, odparł krótko: "Ma". Odnosząc się zaś do współpracy opozycji w Senacie, Borowski podkreślił, że potrzebna jest "budowa wzajemnego zaufania". "Jeżeli tego nie będzie, to w pewnym momencie będzie dochodziło do scen drastycznych" - stwierdził. Senator Koalicji Obywatelskiej wrócił również do tematu wyborów parlamentarnych z 13 października, nie kryjąc przy tym pretensji pod adresem Państwowej Komisji Wyborczej. Jego zdaniem, instrukcja, jak głosować, była nieprecyzyjna, przez co część wyborców - zamiast postawić krzyżyk w kratce po lewej stronie nazwiska kandydata - skreślała kwadratowe logo Koalicji Obywatelskiej. "W Kodeksie wyborczym jest jasno powiedziane, że wyborca stawia znak w kratce znajdującej się przy nazwisku z lewej strony. A PKW przepisała to zdanie, ale skreśliła słowa: ‘z lewej strony’" - podkreślił Marek Borowski. Marcin Zaborski: Jest pan gotowy pokierować Senatem? Marek Borowski: Dobre pytanie. Nikt przede mną nie pytał? Pytają i owszem, moja odpowiedź jest zawsze taka sama: to jest delikatna sprawa, negocjowana przez liderów koalicji, która utworzyła pakt senacki, i w związku z tym w tej sprawie nie należy za dużo mówić. Liderzy Koalicji Obywatelskiej też pytają o to? Nie, jak do tej pory nie. Sprawdzał pan w plecaku, czy buława marszałkowska jeszcze w nim jest? Proszę pana, żeby ten wątek zakończyć - oczywiście pan może go kontynuować - powiem tak: jeżeli trzej liderzy się do mnie z tym zwrócą, a 50 pozostałych senatorów powie: "Byłoby świetnie i zagłosujemy na pana", to ja jestem gotów to poważnie rozważyć. Uchylał się pan nie będzie? A jeżeli się tak nie stanie, to będę głosował, z całą pewnością, za tym kandydatem, który zostanie uzgodniony. Wątku nie będę jeszcze kończył, bo jest on ciekawy. Pojawia się pan na giełdzie nazwisk potencjalnych kandydatów na marszałka... To jest giełda medialna. ...ale nieoficjalnie politycy PO przyznają, kiedy mówią o tej giełdzie, że dość krótko jest pan z nimi i nie mają pewności, czy na pewno mogą na pana liczyć i czy pan będzie wiernym żołnierzem Platformy Obywatelskiej. To są prowokacyjne pytania, które pan teraz zadaje. Ja nie słyszałem takich... A ja słyszałem. Pan słyszał, dobrze - ja nie słyszałem, więc nie będę się do tego odnosił ani tego komentował. Ale w takim momencie, kiedy senacka większość jest delikatna, krucha, Platforma Obywatelska potrzebuje wiernego żołnierza w fotelu marszałka Senatu? Nie, ja bym tego tak absolutnie nie określił. Potrzebny jest marszałek, który po pierwsze zna Senat, ma doświadczenie w pracy w Senacie, po drugie ma koncepcję pracy Senatu, która by pokazała, że Senat jest naprawdę przydatny - bo ostatnie cztery lata sprawiły raczej, że wrażenie jest zupełnie inne. A pan ma taką koncepcję? Ma. Możliwe jest, że marszałek będzie się co chwilę zmieniał w tej kadencji Senatu? Mało prawdopodobne. Bo jeśli tak krucha jest ta większość, to może być przeciąganie liny - co miesiąc, co kilka miesięcy. Oczywiście. Myślałem raczej, że pan pyta o taki wariant, który był stosowany w Parlamencie Europejskim, gdzie przez pół kadencji był jeden marszałek, przez pół kadencji inny marszałek. Rotacyjność - nie o to pytam. Pytam o przepychanki polityczne, które mogą się wydarzyć. Jak są trzy partie, to oczywiście różne rzeczy mogą się zdarzyć. Myślę, że powodzenie, sukces tego zwycięstwa senackiego będzie polegał nie na tym albo nie tylko na tym, że się wyłoni prezydium, marszałka, ale przede wszystkim, że będzie się w określony sposób współpracować przez resztę kadencji. Innymi słowy, tu nie może być takiego klasycznego działania, że mamy jeden klub, drugi klub, trzecie koło - i każdy sobie. Mimo że to są różne partie, potrzebna jest świetna komunikacja wewnętrzna, powiadamianie się wzajemnie o swoich zamiarach, praca nad wspólnymi projektami - czyli krótko mówiąc: budowanie wzajemnego zaufania. Rzeczywiście, jeżeli tego nie będzie, to w pewnym momencie będzie dochodziło do scen drastycznych. Zagłosowałby pan dzisiaj za likwidacją CBA? Nie. Słucha pan o burmistrzu Włoch, zatrzymanym za przyjęcie 200 tys. złotych łapówki - dlatego pytam - a likwidacja CBA, które zatrzymało tego człowieka, to jest postulat Koalicji Obywatelskiej. A pan jest senatorem Koalicji Obywatelskiej. Tak, ale nie podzielam tego poglądu. Wyrażałem to zresztą publicznie. Oczywiście ja wiem, z czego ten postulat się bierze. On się bierze z tego, że CBA w wykonaniu dzisiejszym, kierowane przez polityków PiS-u, jest organizacją, która jest, może być wykorzystywana w celach politycznych. A w tym przypadku - burmistrza Włoch - jest wykorzystywana w celach politycznych? Na dzisiaj - tak jak przedstawiono okoliczności tego zatrzymania - to bym powiedział, że nie. Aczkolwiek właśnie się dowiedziałem, że burmistrz Włoch nie podróżował samochodem maserati, tylko podobno skodą służbową... No 200 tys. złotych łapówki przyjęte, na gorącym uczynku... Ja rozumiem, tylko jeśli się informuje, że jechał maserati, a następnie się okazuje, że to jest skoda, to trochę jest to dziwaczne. Panie marszałku, jeśli będzie pan miał wybór: Małgorzata Kidawa-Błońska albo Robert Biedroń - na kogo pan postawi w wyborach prezydenckich? Ale wrócę jeszcze do CBA. Uważam że powołanie CBA było dobrą decyzją w swoim czasie, trzeba tylko zadbać o to, aby na czele CBA stali ludzie nieuwikłani politycznie. Polska ma duże osiągnięcia, jeżeli chodzi o walkę z korupcją, i nie widzę powodu, żeby to zaprzepaszczać. Ale rozmawiał pan o tym z Grzegorzem Schetyną na przykład, który chce likwidacji CBA? Rozmawiałem, ale tam koncepcja polega na tym, żeby te funkcje wykonywała policja specjalnym wydziałem. I to jest zła koncepcja? To jest koncepcja równoległa. Tyle tylko, że likwidacja CBA jako postulat trochę sprawia takie wrażenie, jakby się nie chciało walczyć z korupcją. A to byłaby nieprawda. Czyli to jest błąd Koalicji Obywatelskiej, że taki postulat ma w programie? Uważam, że ten postulat powinien być inaczej sformułowany. Powinien być sformułowany w ten sposób, że CBA powinno być niezależne politycznie. By nie umknęło nam pytanie o wybory prezydenckie: Kidawa-Błońska albo Biedroń - staje pan przed takim wyborem i co pan wtedy robi? Jak stanę, to się zastanowię, ale podejrzewam... Teraz się pan nie zastanawia? Nie, dlatego że podejrzewam, że nie stanę przed takim wyborem. Dlaczego? Chyba że pan mówi o pierwszej turze - tak? Na początek musi być pierwsza tura. Jeśli mówi pan o pierwszej turze wyborczej, to wydaje mi się, że jednak Kidawa-Błońska. Dlaczego? Kidawa-Błońska ma większe szanse na to, żeby pokonać Dudę. Czyli lewicowe serce jednak odpuszcza w tym momencie u pana? Dzisiaj po pierwsze potrzebujemy kandydata, który będzie w stanie pokonać prezydenta Dudę. Po drugie potrzebujemy prezydenta, który nie tyle będzie mniej czy bardziej lewicowy - akurat jeśli chodzi o Kidawę-Błońską, to uważam, że jej poglądy plasują ją raczej na lewo od centrum - tylko potrzebujemy prezydenta, który będzie przestrzegał zasad praworządności. Robert Biedroń by tego nie robił? Robiłby. I Kidawa-Błońska też będzie robiła. W związku z tym nie kieruję się tutaj jakoś szczególnie lewicowością kandydata, tylko większymi szansami - przy założeniu, że obie te kandydatury, zresztą i trzecia też - Kosiniak-Kamysz - bo pewnie i on będzie kandydatem - oni wszyscy z punktu widzenia przestrzegania praworządności są w porządku, nie mam wątpliwości. Natomiast z punktu widzenia szans na pokonanie Dudy: nie wiem, czy Kidawa-Błońska będzie kandydować, ale jeżeli będzie, to ona ma największe szanse.

Ида ኹዪ υዡխτኁп	ጤя βос
Գωዉխ ուчι ጹιηоնጄке	Υդ ቀфек
Ցоцιрс λецፊዣ	Жосрուፖጽср иς еζиտеν
ጇ эмавсէ	Акι պуц
ኧабեгл кեጾоհиψሑզ	Елኗ ոሬоፐище
Уцէщቨг ጂշ атвι	Εчተδаχуሸα δ