Fot. Imię i nazwisko: Bryan Guy Adams W zespole: wokalista, gitarzysta wcześniej gitara basowa Data urodzenia: 5 listopada 1959 r. Miejsce urodzenia: Kingston (Kanada) Wzrost: 174 cm Kolor włosów: Blond Kolor oczu: szaro-niebieskie Stan cywilny: kawaler Rodzice: ojciec: Conrad J. Adams, matka: Elizabeth Jane Adams Rodzeństwo: brat: Bruce Adams Zespoły: Shock, Sweeney Todd Zawód: piosenkarz, gitarzysta, kompozytor, producent, fotograf Hobby: fotografia, piłka nożna, windsurfing Bryan Adams dziś uznawany za jednego z największych wykonawców, komponuje i gra już ponad 25 lat sprzedając ponad 65 mln płyt na całym świecie. Ma poparcie wielu rzeszy wiernych fanów, zarówno będących z nim od początku, jak i tych od sukcesu "(Everything I do) I do it for you" oraz tych od niedawna. Kto raz "zachłyśnie" się muzyką Adamsa ten nigdy nie przestanie jej słuchać. Jego koncerty gromadzą tłumy ludzi, którzy podziwiają jego charyzmatyczność, skromność i oddanie muzyce. Czy Bryan Adams jest taki na co dzień? Jakim był człowiekiem zanim stał się gwiazdą? W porównaniu z innymi rówieśnikami Bryan miał wyjątkowe dzieciństwo. Był synem dyplomaty i z tego powodu musiał zmieniać miejsce zamieszkania (Portugalia, Austria, Izrael, Anglia). W 1974 r. po rozwodzie swoich rodziców Adams wraz z matką i rok młodszym bratem przeniósł się na stałe do Vancouver. Muzyka była jego wielką pasją już od dzieciństwa. Był świadkiem Woodstoock '69. Gdy miał 10 lat dostał swoją pierwszą gitarę, a elektryczną gdy miał lat 14. Dzięki rodzicom grał na gitarze, wcześniej chciał być perkusistą. Zawsze wiedział, że swoje życie poświęci muzyce, choć niekoniecznie jako gwiazda estrady. Jako nastolatek słuchał "Beatlesów" i "The Who". Gdy miał 16 lat rzucił szkołę i przyłączył się do lokalnego zespołu "Sweeney Todd". W 1977 wydali płytę "If wishes were horses". Adams długo nie gościł w tym zespole, opuścił go pod koniec 1977 r. Marzył o założeniu własnego zespołu, wydaniu własnej płyty. Na początku 1978 r. w sklepie muzycznym spotyka producenta i tekściarza Jima Vallance'a, z którym nawiązał współpracę. Pierwsza ich piosenka nosiła tytuł "Don't turn me away". Po podpisaniu kontraktu z A&M Records w Toronto Adams wydał w 1979 r. pierwszy singiel, na którym znalazł się w/w utwór oraz "Let me take you dancing", który stał się przebojem. Bryan potrzebował kogoś, kto pokierowałby jego karierą i tak jego menadżerem został Bruce Allen, który jest z nim po dzień dzisiejszy. W 1980 r. wydaje swój pierwszy własny album "Bryan Adams", który nie poprzedzony żadnymi singlami stał się popularny w Ameryce Północnej. Na kolejny album "You want it, you got it" (1981) nie trzeba było długo czekać. Aby zaistnieć na scenie Bryan potrzebował zespołu. Dołączyli do niego Tommy Mandel (keyboard), Dave Taylor (gitara basowa), Mickey Curry (perkusja) i Keith Scott (gitara). Grali z takimi zespołami jak Foreigner i Loverboy. W 1983 r. pojawia się trzeci z kolei album zatytułowany "Cuts like a knife", na którym oprócz tytułowego utworu znalazł się wielki przebój "Straight from the heart". Rok 1984 był ogromnym sukcesem kolejnego albumu - "Reckless". Wydana w dniu jego 25 urodzin płyta stała się platynową, a singiel "Run to you" hitem w USA i Kanadzie. Na płycie znajduje się ballada "Heaven" , która jest ścieżką dźwiękową do filmu "A night in heaven", a także wielki przebój "Summer of '69". Dzięki wspólnej trasie koncertowej z Tiną Turner po Europie muzyka Bryana zawędrowała także za ocean. Był współtwórcą utworu "Tears are not enough", z którego dochód został przeznaczony na cele charytatywne. "Dobre serce" ma po dzień dzisiejszy. Bierze udział w wielu akcjach przeciw zabijaniu wielorybów, wydając książkę w 1998 r. "Made in Canada" pokazuje problem kobiet chorych na raka piersi. Adams w tym dziesięcioleciu wydaje jeszcze 2 płyty. Pierwsza z nich "Into the fire" (1987), na której znalazły się takie przeboje jak "Heat of the night", "Victim of love" czy "Hearts on fire" szybko stała się platynową. W 1989 wychodzi pierwsza płyta koncertowa "Live!, Live!, Live!", na której oprócz zarejestrowanego rok wcześniej koncertu w Belgii znajduje się stylizowany na balladę utwór "Into the fire". W tym samym roku kończy współpracę z Jimmy'm Vallance'm. Przez kilka lat o Bryanie Adamsie było cicho. W 1991 r. rozpoczyna współpracę z Robertem Johnem "Mutt" Lange'm (AC/DC, Shania Twain). Razem z pomocą Michael'a Kamen'a piszą balladę "(Everything I do) I do it for you" do filmu "Robin Hood - Książe Złodziei", która stała się przebojem wszechczasów (nr 1 w 20 krajach). Utwór ten był nagradzany na różnych festiwalach (nominacja do Oskara, nagroda MTV, Grammy). Aktualność tej ballady chyba nigdy nie przeminie. Kto raz poczuje ten utwór ten nie będzie wstanie się od niego "uwolnić", gdyż ma coś w sobie magicznego. Ten i następny rok należał do Adamsa. W 1991 r. wydaje studyjny album "Waking up the neighbours", który został sprzedany w 10 mln egzemplarzy. Oprócz "(Everything I do) I do it for you" znajdują się na nim takie przeboje jak "Can't stop this thing we started" czy "Thought I'd died and gone to heaven". Po sukcesie ostatniego albumu w 1993 r. ukazuje się składanka "So far so good" z jego największymi przebojami. Jest tam także nowa kompozycja pt. "Please forgive me", która stała się przebojem granym po dziś dzień, zarówno na koncertach jak i w radiu. W latach 1993 - 1996 Bryan zajął się pisaniem piosenek do filmów. Pierwszą z nich "All for love" (1993) do filmu "Trzej Muszkieterowie" zaśpiewał wraz ze Stingiem i Rodem Stewartem, później w 1994 r. na koncercie w Modenie śpiewa ją z Lucianem Pavarottim. W 1995 r. skomponował "Have you ever really loved a woman?" do filmu "Don Juan De Marco", za co dostał nominację do Oskara. Kolejne soundtracki to "Star" ("Jack") oraz w 1996 r. "When you love someone" ("Hope Floats") i "I finally found someone" ("Mirror has two faces") w duecie z Barbarą Streisand (nominacja do Oskara). W 1996 r. wychodzi jego kolejny album zatytułowany "18 til I die", który uznawany jest przez wielu za jeden z najlepszych. Jest połączeniem ostrych, rockowych "18 til I die", "We're gonna win" z delikatnymi balladami "You're still beautiful to me" czy "I'll always be right there". W roku 1997 ukazuje się album "MTV Unplugged". Oprócz starych hitów: "Summer of '69", "Cuts like a knife", można posłuchać countrowej przeróbki "I think about you", nowej wersji "I'm ready" czy debiutu "Back to you". Kolejny album - "On a day like today" - ukazał się w 1998 r. Trochę inny niż jego wcześniejsze albumy, zmierzający bardziej w kierunku pop niż rock lecz w bardzo dobrym stylu. Zawiera "When you're gone", którą Bryan zaśpiewał z Mel C, "Before the night is over", ballady "C'mon, c'mon , c'mon" i "Inside out". W dniu jego 40 urodzin wychodzi "The best of me" będący uwieńczeniem 20 lat twórczości Adamsa. Na składance są oczywiście jego stare hity jak "Summer of '69", "Run to you", "(Everything I do) I do it for you", nowy utwór "The best of me", a także nowa wersja "Cloud no 9", którą zremiksował Chicane. Adams w nowe tysiąclecie wszedł wydając w 2001 r. płytę z koncertu w Indiach "Do to you what you do to me" (płyta jest na oficjalnej dyskografii Bryana, ale dostępna tylko w Indiach i dla oficjalnych fanów). W 2002 r. pojawił się nagrany wspólnie z Hansem Zimmer'em soundtrack do filmu "Spirit: Stallion of Cimarron", na którym jest 9 piosenek ( duet z Sarą McLachlan - "Don't let go") i kilka utworów instrumentalnych. W 2004 roku Bryan wydaje kolejny album studyjny pod tytułem "Room Service". Płyta została nagrana podczas trasy koncertowej w pokojach hotelowych. Do projektu albumu przyłączył się Jimmy Vallance. Kolejny rok przynosi podwójny album-składankę "Anthology" będąca podsumowaniem 25-lecia istnienia zespołu. Na płycie nie zabrakło oczywiście największych przebojów wykonawcy, z nowych wykonań - "So far so good" oraz "I'm not a man you think I am". Z ciekawostek - za Oceanem jako dodatkowy bonus-track "odświeżona" piosenka "When you're gone" w duecie z Pamelą Anderson. Z wydawnictw DVD wychodzi w 2005 r. płyta koncertowa - "Live in Lisbon". Rok 2008 - wychodzi jedenasty studyjny album nazwany po prostu "11". Wydanie albumu powiązane zostało z 11 akustycznymi koncertami w Europie będącymi zapowiedzią serii koncertów akustycznych Adamsa przez następny rok. Rok wydania albumu "11", był początkiem akustycznych występów Adamsa. Pod koniec 2008 r, Bryan otwiera akustyczną trasę koncertową (Very Special Acoustic Show później zwaną także Bare Bones Tour), gdzie wspólnie z Gary Brietem występują oferując fanom akustyczne brzmienia swoich największych przebojów. Jako wykonawca nie uważa się za gwiazdę. Uwielbia kontakt z publicznością a granie dla innych sprawia mu ogromną satysfakcję. Muzyka jaką pisze, a pisze głównie o miłości, nie jest adresowana do konkretnych osób. Słucha go wiele pokoleń, które potrzebują zarówno rockowych utworów jak i pełnych romantyzmu ballad. Jego występy na estradzie nie są ozdobione efektami specjalnymi - po prostu czysta gra, a zespół zakłada skromny, niczym nie wyróżniający się strój. A jaki jest poza sceną? Na co dzień jest zwykłym, szarym człowiekiem mieszkającym w londyńskiej dzielnicy Chelsea. Stara się unikać rozgłosu, nigdy nie był "wplątany" w żadna aferę, nie nadużywa alkoholu oraz nie bierze narkotyków. Nic nie robi "pod publikę" a wywiadów udziela gdy ma coś rzeczywiście do powiedzenia. W podróży zawsze towarzyszy mu gitara i dyktafon, gdyż nigdy nie wiadomo kiedy może przyjść natchnienie. Bryan nie prowadzi "wystawnego" życia, jeździ publicznymi środkami transportu i nie ubiera się w ekskluzywnych sklepach. Taki jest Bryan Adams. Czy go ktoś polubi czy nie zawsze pozostanie sobą a gitara będzie jego najlepszym przyjacielem. Autor: reckless